Θυμάμαι πάντα τὴν φράση τοῦ Ἀλμπὲρ Καμί: «Στάθηκα σὲ ἴση ἀποστάση ἀπὸ τὴν ἀθλιότητα καὶ ἀπὸ τὸν ἤλιο. Ἡ ἀθλιότητα δὲν μὲ ἄφησε νὰ πιστέψω ὅτι ὅλα θὰ πᾶνε καλά. Καὶ ὁ ἥλιος μοῦ ἔμαθε …»
Ὁ καθενὰς ἀπὸ ἐμᾶς μπορεῖ νὰ συμπληρώσει τὴν δική του πρόταση καὶ νὰ δημιουργήσει τὴν δική του ἱστορία.
Καὶ ἡ κάθε μικρὴ ἱστορία θὰ γεννήσει τὴν μεγάλη ἱστορία.
Μιὰ ἱστορία ποὺ θὰ ἔχει σεβασμὸ γιὰ τὸν συνάνθρωπο, ἀξιοπρεπῆ ζωή, χαρά, ἀξιοκρατία, εὐκαιρίες γιὰ ἐξέλιξη.
Μιὰ ἱστορία στὴν ὁποία δὲν θὰ ὑπάρχει χῶρος γιὰ φαύλους καὶ κιβδήλους πολιτικούς.
Μιὰ ἱστορία ἑνότητάς ποὺ ὁ κόσμος θὰ μοιάζει σὰν πατρικὸ σπίτι.
Καλημέρα καὶ χρόνια πολλὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα σὲ ὅλο τὸν κόσμο.
Ἀγάπη φῶς καὶ εἰρήνη στὸ σῶμα, στὸ νοῦ καὶ στὶς καρδιὲς μας.
Τὸ ὅτι γεννηθήκαμε σὲ αὐτὸν τὸν ὑπέροχο τόπο εἶναι ἔνα γεγονὸς στὸ ὁποῖο δὲν εἴχαμε καμμιὰ συμμετοχή.
Τὸ νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι ὅμως εἶναι μιὰ συνειδητὴ ἐπιλογή, ποὺ ὁ καθένας μας μπορεῖ νὰ κάνει κάθε ἡμέρα καὶ ἔτσι ἀπὸ αὐτὸν τὸν γεμάτο φῶς οὐρανὸ νὰ στέλνουμε μηνύματα ἀγάπης σὲ ὅλο τὸν κόσμο
